Dag Mol

‘En wat heb je gezegd?’ ‘Ja!’ zei de Mol ‘Vandaag heb ik ja gezegd. Ik heb ja gezegd tegen de dag en de dingen. Ik heb ja gezegd tegen de tijd waarin ik leef en tegen het bos waarin ik woon. Ik heb ja gezegd tegen iedereen die van mij houdt.

En tegen iedereen van wie ik houd. Ik heb ja gezegd tegen het licht én het donker. Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Ik zei ja in alle talen.’

‘En weet je wat?!’ ging de Mol verder. ‘Ik was niet alleen! De regen snik-griende van ja en liet zijn druppels vallen. De wind schreeuwde van ja en blies de bladeren uit de bomen. De bomen knikte zachtjes van ja en lieten hun bladeren los. Paddenstoelen schoten lachend uit de grond.’ ‘Ja,’ zuchtte de Mol. Plotseling klonk hij een beetje moe. Toen glimlachte hij en kroop tevreden zijn holletje weer in.

Dag Mol.

Illustratie: Kiki van Kooijk